Στην μέχρι τώρα ζωή μου έχω συμμετάσχει σε πολλές κουβέντες. Πολλές από αυτές τις συζητήσεις αφορούν το μπάσκετ. Έχω αρκετούς φίλους που παίζουν/βλέπουν και πραγματικά χαίρομαι να μιλάω με τις ώρες, να εξιστορώ ιστορίες των παλιών και να αναλύω/συγκρίνω τις δεκαετίες. Κάποιες φορές μάλιστα η συζήτηση καταλήγει στους κορυφαίους όλων των εποχών. Είτε γενικά είτε ανά θέση. Κάθε φορά που τελειώνει η κουβέντα και γυρίζω στο σπίτι, νιώθω ότι έχω αδικήσει έναν συγκεκριμένο παίκτη. Κάθε φορά λέω "μα είναι τόσο σπουδαίος, γιατί δεν μπορεί να είναι ο καλύτερος". Ο Kareem Abdul Jabbar, ήταν τόσο σπουδαίος, που μπορεί να είναι ο καλύτερος που πάτησε ποτέ στο παρκέ.
Τα πρώτα βήματα και το λύκειο
Στις 16 Απριλίου 1947 γεννιέται στην Νέα Υόρκη, ο μοναχογιός του Ferdinand Lewis Sr και της Cora Alcindor. Το όνομα αυτού, Ferdinand Lewis Jr. Ο Junior ήταν από μικρός αρκετά μεγαλόσωμος. Γεννήθηκε 5,75 κιλά (μέσος όρος νεογνών 3,4 κιλά) και 57 εκατοστά (μέσος όρος νεογνών 50,8 εκατοστά). Στην ηλικία των 9 ετών, είχε ύψος 1,73 ενώ στα 13-14 έφτασε τα 2 μέτρα και 3 εκατοστά, έχοντας την δυνατότητα να καρφώσει πολύ εύκολα. Ναι μεν τα γονίδια του Junior, ήταν εν μέρη υπεύθυνα για την σωματική του διάπλαση (ο παππούς του ήταν 2,03, ο πατέρας του ήταν 1,88 και η μητέρα του 1,80) αλλά ο ίδιος τα ξεπέρασε κατά πολύ.
Η οικογένεια ζούσε σε μια φτωχογειτονιά του Manhattan, όπου συναναστρεφόταν με ανθρώπους διαφορετικής φυλής. Έτσι αν και ζούσε σε μια εποχή όπου λέξεις όπως ανθρώπινα δικαιώματα, ήταν ανήκουστες, ο Junior συνειδητοποίησε για 1η φορά στην ζωή του ότι γεννήθηκε έγχρωμος στα 9 του χρόνια όταν είδε το πρόσωπο του σε έναν καθρέφτη. Οι μέρες περνούσαν ανέμελα. Ο μικρός Lew τρελαινόταν να διαβάζει και του άρεσαν παρά πολύ οι καουμπόηδες και η ιστορία. Φοίτησε σε ένα καθολικό δημοτικό σχολείο, που εξαιτίας των ρατσιστικών επιθέσεων που δεχόταν, τον ώθησε μακριά από την εκκλησία. Έλεγε μάλιστα χαρακτηριστικά: "Μια ερώτηση που με προβληματίζει είναι το πως μπορούν τόσοι πολλοί άνθρωποι να θεωρούνται ευσεβής χριστιανοί και ταυτόχρονα να δικαιολογούν τις κτηνωδίες απέναντι στους έγχρωμους. Στο λύκειο, όλοι ήθελαν να τον έχουν στο σχολείο τους. Ήταν καλός μαθητής. Δεν τους ενδιέφερε όμως αυτό. Ο Alcindor, με το ύψος που είχε και με τις κινήσεις που διέθετε ήταν σίγουρο πως θα αφήσει εποχή. Και άφησε. Στα 4 χρόνια που αγωνίστηκε με υποτροφία στο Power Memorial Academy της Νέας Υόρκης, ο μικρός Lew που μεγάλωνε, κέρδισε 2 πρωταθλήματα και οδήγησε την ομάδα του σε ρεκόρ 79-2! Ένας αγώνας όμως έμελλε να μείνει στο μυαλό του. Μετά από μια κακή εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο, ο προπονητής του στο Power Memorial, Jack Donahue του λέει: "Παίζεις ακριβώς σαν νέγρος. Σταμάτα. " Η σχέση των 2 κλονίστηκε. Ο Alcindor δεν εμπιστεύτηκε ξανά τον Donahue.
Το πανεπιστήμιο
Όταν αποφοίτησε από το λύκειο, είχε όλα τα κολέγια στα πόδια του. Επέλεξε το UCLA του John Wooden. Στο μεταξύ όμως έρχεται και η στρατολόγηση. Ο Alcindor πρέπει να δηλώσει το παρόν στον πόλεμο του Βιετνάμ αλλά το ύψος του θα τον σώσει για ακόμη μια φορά. Είναι υπερβολικά ψηλός για να πολεμήσει. Έτσι ξεκινάει την πρώτη του χρονιά στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια (UCLA) κατά την οποία, λόγω ενός κανονισμού που απαγόρευε στους πρωτοετείς να συμμετάσχουν στην ομάδα του πανεπιστημίου, δεν είχε την δυνατότητα να συμμετάσχει στους αθλητικούς αγώνες της επίσημης ομάδας του UCLA. Παρόλα αυτά συμμετείχε στην ομάδα των πρωτοετών. Εκείνη την πρώτη του χρονιά στο πανεπιστήμιο, το UCLA θεωρούνταν η καλύτερη ομάδα σε ολόκληρη την χώρα. Χωρίς να είναι ο Alcindor στην ομάδα. Έτσι, όταν η επίσημη ομάδα του πανεπιστημίου (varsity team) έπαιξε σε ένα φιλικό παιχνίδι με την ομάδα των πρωτοετών (freshman team), όλοι περίμεναν ότι η varsity team θα είχε ένα πολύ εύκολο απόγευμα. Τα πράγματα εξελίχθηκαν κάπως διαφορετικά εκείνο το βράδυ της 27ης Νοεμβρίου του 1965. Η ομάδα των πρωτοετών, με μπροστάρη τον Alcindor που είχε 31 πόντους και 21 rebounds, κέρδισε πολύ άνετα την varsity team με 75-60. Η ήττα αυτή όμως δεν επηρέασε την κατάταξη της ομάδας. Μια εβδομάδα μετά οι Bruins του UCLA ήταν και πάλι το νο1 σε όλη την χώρα. Έτσι η varsity team του UCLA ήταν η καλύτερη ομάδα πανεπιστημίου στην χώρα, σύμφωνα πάντα με τα προγνωστικά, αλλά μόλις η 2η καλύτερη στο πανεπιστήμιο, πίσω από την ομάδα του Lew Alcindor. Η συνέχεια ήταν ανάλογη. Η ομάδα των πρωτοετών με τον Lew να σκοράρει 33 πόντους ανά παιχνίδι, τελείωσε την σεζόν με 21-0.
O Kareem με το νο33 δείχνει το πόσο ανώτερος είναι από τους υπόλοιπους.
Τα επόμενα 3 χρόνια του στο UCLA, ο Alcindor θα αποδείκνυε ότι μπορεί να τα καταφέρει και με τα μεγαλύτερα παιδιά. Στο ντεμπούτο του με την varsity team έβαλε 56 πόντους. Ήταν τόσο καλός που ως δευτεροετής όχι μόνο κέρδισε το βραβείο του παίκτη της χρονιάς και το πρωτάθλημα αλλά είχε και πρόταση ύψους 1 εκατομμυρίου δολαρίων (σημερινά 7.900.408,81 δολάρια) από τους Harlem Globetrotters για να ταξιδεύει μαζί τους εφόρου ζωής. Πόσο καλός και πόσο dominant ήταν; Μετά την σεζόν του ως δευτεροετής, το NCAA αποφάσισε να απαγορεύσει το κάρφωμα στους αγώνες, εξαιτίας κυρίως της εκτενής χρήσης του καρφώματος από τον Alcindor. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε από το να παραμείνει ο ίδιος τρομερός παίκτης. Επινοώντας μια κίνηση που ονομάστηκε skyhook και που τον έκανε να μοιάζει πραγματικά unguardable, κέρδισε και τις 2 επόμενες χρονιές το πρωτάθλημα και τελείωσε την 3ετη του καριέρα στο κολέγιο έχοντας ρεκόρ 88 νίκες και μόλις 2 ήττες (μία από το πανεπιστήμιο του Houston, όπου έπαιζε όντας τραυματισμένος και μία από το USC όπου οι παίκτες της αντίπαλης ομάδας κρατούσαν για πολλά λεπτά την μπάλα στα χέρια τους αφού ο κανονισμός με το 24αρι δεν είχε εφαρμοστεί ακόμα). Παράλληλα, επιλέγοντας να μείνει και τα 4 χρόνια στο κολέγιο παρόλο που είχε την δυνατότητα να δηλώσει συμμετοχή στο Draft πολύ πιο νωρίς, ολοκληρώνει και τις σπουδές του ως προπτυχιακός φοιτητής, παίρνοντας το πτυχίο του στις Τέχνες με ειδίκευση την Ιστορία.
Το καλοκαίρι του 1968 ασπάζεται τον Μουσουλμανισμό. Αμέσως σπεύδει να ενημερώσει τον κόσμο ότι δεν πρόκειται να ακολουθήσει το Έθνος του Ισλάμ, αλλά σκοπεύει να γίνει σουνίτης. Το ίδιο καλοκαίρι, και ενώ πολύ έγχρωμοι αθλητές σκεφτόντουσαν να μποϊκοτάρουν τους Ολυμπιακούς του 1968 στο Μεξικό (στους αγώνες όπου ο Tommie Smith και ο John Carlos σήκωσαν τις γροθιές τους ψηλά, την ώρα που βρίσκονταν στο πόντιουμ) ο Alcindor γίνεται το πλέον αναγνωρίσιμο πρόσωπο που δεν θα συμμετάσχει στους αγώνες. Ένα χρόνο νωρίτερα, είναι καλεσμένος του Jim Brown στο Cleveland μαζί με άλλους αθλητές για να αποφασίσουν αν τελικά θα στηρίξουν τον Muhammad Ali στην απόφαση του να μην παρουσιαστεί στην στρατολόγηση του για τον πόλεμο του Βιετνάμ. Η στήριξη είναι καθολική. Σε εκείνη την συνάντηση, ο Alcindor θα δει και θα γνωρίσει ανθρώπους, μέντορες που οι ιδέες τους θα τον ακολουθήσουν για το υπόλοιπο της ζωής του.
Bill Russel, Muhammad Ali και Lew Alcindor στο Cleveland
Το NBA
Στο Draft του 1969 όλοι είχαν στο μυαλό τους ένα όνομα. Ο Lew Alcindor ήταν σίγουρο πως θα επιλεγόταν στο νούμερο 1, το θέμα ήταν από ποιους. Οι ομάδες που τον διεκδικούσαν ήταν 2. Οι Phoenix Suns και οι Milwaukee Bucks. Αμφότερες οι ομάδες, είχαν μόλις τελειώσει την πρώτη τους σεζόν στο NBA, με τα αποτελέσματα να μην είναι ακριβώς ενθαρρυντικά. Οι μεν Suns είχαν τελειώσει την σεζόν με ρεκόρ 16-66 ενώ οι Bucks ήταν ελαφρώς σε καλύτερη θέση πετυχαίνοντας 27 νίκες και 55 ήττες. Η ημέρα που θα αποφασίσει την τύχη του μελλοντικού σταρ και των 2 franchises που τον διεκδικούν ορίζεται για τις 19 Μαρτίου του 1969. Οι 2 ομάδες θα στρίψουν ένα κέρμα. Όποια κερδίσει θα έχει στην κατοχή της το νούμερο 1 του Draft και μαζί τον Lew Alcindor. Οι Suns, θέλοντας να βάλουν και τον κόσμο τους μέσα στο παιχνίδι, δημιουργούν μια ψηφοφορία μέσω μιας τοπικής εφημερίδας όπου οι φίλαθλοι καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα σε κορώνα και γράμματα. Η πλειοψηφία των οπαδών των Suns επιλέγει κορώνα, το κέρμα δείχνει γράμματα και έτσι οι Bucks κερδίζουν το λαχείο.
Στην 1η του χρονιά στην Λίγκα με τα μεγάλα παιδιά ο Alcindor είναι εντυπωσιακός. Μετράει 28,8 πόντους, 14,5 rebounds και 4,1 assists ανά παιχνίδι οδηγώντας τους Bucks σε 56 νικές. Στα playoffs θα φτάσει μέχρι τους τελικούς περιφέρειας, αλλά οι μετέπειτα πρωταθλητές Knicks είναι πολύ σκληρός αντίπαλος. Την επόμενη χρονιά, έρχεται στο Milwaukee ο Oscar Robertson, Οι Bucks δείχνουν να μην έχουν αντίπαλο. Τρέχουν ένα σερί 20 συνεχόμενων νικών και τελειώνουν την σεζόν με 66 νίκες. Στα playoffs θα χάσουν μόλις 2 φορές, σκουπίζοντας στους τελικούς τους Baltimore Bullets και κερδίζοντας το 1ο πρωτάθλημα τους. Ήταν μια εξαιρετική σεζόν για τον Lew που μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος και την ανάδειξη του ως MVP, θα ανακοινώσει στον κόσμο την ίδια μέρα μετά το τελευταίο παιχνίδι των τελικών, ότι πλέον δεν λέγεται Lew Alcindor αλλά θα χρησιμοποιεί το μουσουλμανικό του όνομα, Kareem Abdul Jabbar. Τα επόμενα 4 χρόνια ο Kareem θα κερδίσει ακόμα 2 MVP, θα φτάσει ξανά μέχρι τους τελικούς του NBA το 1974 όπου και θα χάσει με 4-3 από τους Celtics και τελικώς θα αποφασίσει, αν και εκτιμάει πολύ τους οπαδούς των Bucks, ότι το Milwaukee δεν χωράει άλλο τον ίδιο και τις πεποιθήσεις του. Σειρά έχει το Los Angeles.
Στην πόλη των Αγγέλων, ο Kareem δεν θα βάλει καθόλου φρένο. Στην πρώτη του χρονιά εκεί, γράφει 27,7 πόντους, 17 rebounds, 5 assists και 4 τάπες, κερδίζοντας έτσι το 4ο MVP του. Οι Lakers όμως δεν θα μπουν στα playoffs. Τα επόμενα 3 χρόνια, ο Kareem θα μπει 2 φορές στην 2η καλύτερη πεντάδα του NBA, 1 φορά στην καλύτερη, 2 φορές στην 2η καλύτερη αμυντική πεντάδα του NBA, 1 φορά στην καλύτερη αμυντική πεντάδα και θα κερδίσει και το 5ο του MVP. Παρόλα αυτά, οι επιτυχίες σε ομαδικό επίπεδο δεν έχουν έρθει ακόμα. Οι Lakers ναι μεν μπαίνουν στα playoffs αλλά το καλύτερο που έχουν καταφέρει είναι να φτάσουν μέχρι τον 2ο γύρο. Σύντομα όμως όλα θα αλλάξουν.
Στο Draft του 1979, δέκα χρόνια μετά από το νόμισμα που άλλαξε την ιστορία των Bucks, ένα ακόμα στρίψιμο νομίσματος έμελλε να αλλάξει την ιστορία της Λίγκας. Οι Lakers, μέσω του pick που έχουν πάρει από τους Jazz, διεκδικούν το νούμερο 1 στο Draft. Οι Lakers κερδίζουν και επιλέγουν έναν νεαρό από το Michigan State που έμελλε να αλλάξει την Λίγκα και που ακούει στο όνομα Earvin Johnson. Το δίδυμο θα δημιουργήσει τους Showtime Lakers και μαζί θα αλλάξουν τον ρου της Λίγκας. Οι ιστορίες για εκείνους τους Λιμνανθρώπους είναι ένα ολόκληρο κεφάλαιο.
Η ομάδα εκείνη των 80s κατέκτησε 5 πρωταθλήματα. Ο Kareem έπαιξε μέχρι τα 41 του, κέρδισε τα πάντα, έζησε τα πάντα και όταν έφυγε, έφυγε σαν θρύλος. Την τελευταία του σεζόν στην Λίγκα και ενώ έχει ανακοινώσει ότι στο τέλος της χρονιάς θα κρεμάσει τα παπούτσια του, ο κόσμος τον αποχαιρετάει όπως του αξίζει. Σε κάθε μία από τις 25 πολιτείες που περνάει μέσα στην σεζόν, παίρνει και κάτι ως δώρο. Στην Utah του έδωσαν ένα σετ cowboy, συμπεριλαμβανομένου και του τουφεκιού, στην Φιλαδέλφεια του έδωσαν ένα κινητό τηλέφωνο, στο Houston έναν υπολογιστή, στο Milwaukee μια Harley και τέλος στο Golden State του έδωσαν ένα σκάφος 7,5 μέτρων που πάνω έγραφε "Captain Skyhook".
Συνολικά
Αν προσεγγίσουμε την καριέρα του Kareem στο σύνολο της, δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος άλλος παίκτης που μπορεί να συγκριθεί μαζί του. Dominant στο λύκειο, ακόμα πιο dominant στο κολέγιο και μοναδικός, από την πρώτη στιγμή, στο NBA. Ο απολογισμός με τα βραβεία του;
6x Πρωταθλητής NBA
2x Finals MVP
6x NBA MVP
19x All-Star
10x NBA First Team
5x NBA Second Team
5x NBA First Team Defence
6x NBA Second Team DefenceRookie of the Year
3x NCAA Champion
3x NCAA Final-4 Most Outstanding Player
3x National College Player of the Year
3x Consensus First Team All-American
2x Mr Basketball USA
Πως μπορούμε να ξεγράφουμε έτσι εύκολα από τις συζητήσεις μας τον 1ο σκόρερ όλων των εποχών; Τον παίκτη που επί 2 ολόκληρες δεκαετίες ήταν, αν όχι ο καλύτερος παίκτης της Λίγκας, ανάμεσα στους καλύτερους; Τον παίκτη που αγαπούσε τόσο πολύ το μπάσκετ, που όταν το 1991, ο Magic Johnson ανακοίνωσε πως έχει AIDS και αποσύρεται από την ενεργό δράση, προσφέρθηκε να βοηθήσει τους Lakers. Η πρόταση του Kareem να ξαναπαίξει μπάσκετ στα 44 του δεν βρήκε καρπούς, κυρίως λόγω της προχωρημένης ηλικίας του, αλλά σαν κίνηση υποδηλώνει τον σεβασμό που έτρεφε για τον οργανισμό ο ίδιος αλλά και την αγάπη του για το άθλημα.
Kareem Abdul Jabbar, σε ευχαριστούμε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου