Μπαίνοντας στο Sleep Train Arena του Sacramento μπορεί κανείς να δει στην οροφή του 11 κρεμασμένες φανέλες. Το Sacramento αν και έχει μόνο έναν τίτλο στην ιστορία του (σε 1 παρουσία σε τελικούς), είναι από τις παλιότερες ομάδες της Λίγκας, με τον πρόδρομο της ομάδας (Rochester Seagrams) να δημιουργείται το 1923. Έτσι είναι λογικό στα τόσα χρόνια ιστορίας, να έχουν περάσει πολλοί παικταράδες. Οι 11 αυτές φανέλες έχουν κρεμαστεί για να τιμήσουν μερικούς από αυτούς τους παίκτες λόγω του έργου τους στην ομάδα. Ανάμεσα στα ονόματα που έχουν τιμηθεί είναι ο Peja Stojakovic, ο Vlade Divac, ο Chris Webber, ο Mitch Ritchmond, ο Tiny Archibald, ο Oscar Robertson, ο Sam Lacey, ο Bob Davies, μια φανέλα με το νούμερο 6 αφιερωμένη στον κόσμο του Sacramento (ο κόσμος είναι ο 6ος παίκτης της ομάδας) και 2 ακόμη φανέλες. Αυτή με το νούμερο 12 που ανήκε στον Maurice Stokes και αυτή με το νούμερο 27 που ανήκε στον Jack Twyman. Σήμερα θα μιλήσουμε για τους 2 τελευταίους που όσο καλοί παίκτες και αν ήταν, αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι η συμπεριφορά τους εκτός γηπέδου.
Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2018
Ο καλύτερος συμπαίκτης του κόσμου
Δεκεμβρίου 29, 2018Ιστορια, Bedtime Stories, Jack Twyman, Maurice Stokes, NBA, Sacramento Kings
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπαίνοντας στο Sleep Train Arena του Sacramento μπορεί κανείς να δει στην οροφή του 11 κρεμασμένες φανέλες. Το Sacramento αν και έχει μόνο έναν τίτλο στην ιστορία του (σε 1 παρουσία σε τελικούς), είναι από τις παλιότερες ομάδες της Λίγκας, με τον πρόδρομο της ομάδας (Rochester Seagrams) να δημιουργείται το 1923. Έτσι είναι λογικό στα τόσα χρόνια ιστορίας, να έχουν περάσει πολλοί παικταράδες. Οι 11 αυτές φανέλες έχουν κρεμαστεί για να τιμήσουν μερικούς από αυτούς τους παίκτες λόγω του έργου τους στην ομάδα. Ανάμεσα στα ονόματα που έχουν τιμηθεί είναι ο Peja Stojakovic, ο Vlade Divac, ο Chris Webber, ο Mitch Ritchmond, ο Tiny Archibald, ο Oscar Robertson, ο Sam Lacey, ο Bob Davies, μια φανέλα με το νούμερο 6 αφιερωμένη στον κόσμο του Sacramento (ο κόσμος είναι ο 6ος παίκτης της ομάδας) και 2 ακόμη φανέλες. Αυτή με το νούμερο 12 που ανήκε στον Maurice Stokes και αυτή με το νούμερο 27 που ανήκε στον Jack Twyman. Σήμερα θα μιλήσουμε για τους 2 τελευταίους που όσο καλοί παίκτες και αν ήταν, αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι η συμπεριφορά τους εκτός γηπέδου.
Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018
Η αξία ενός ανθρώπου δεν μετριέται στα δάχτυλα
Δεκεμβρίου 23, 2018Ιστορια, Ρατσισμος, Bedtime Stories, Bill Russell, Boston Celtics, NBA
Δεν υπάρχουν σχόλια
Στις 26 Μαϊού 1999 οι Boston Celtics αποσύρουν την φανέλα με το νούμερο 6 για 2η φορά. Στην τελετή βρίσκονται οι Wilt Chamberlain, Kareem Abdul Jabbar, Oscar Robertson, Red Auerbach ενώ στην 3ωρή τελετή βρίσκεται και ο Bill Cosby. Γιατί όμως χρειάστηκε να αποσυρθεί 2 φορές ένας αριθμός; Ο κάτοχος αυτής της φανέλας ήταν ο Bill Russel, ένας παίκτης σύμβολο τόσο των Celtics όσο και του NBA που 27 χρόνια πριν είχε αποφασίσει σε ένα άδειο από θεατές γήπεδο, να δεχθεί την τιμή που του έκαναν οι Celtics να αποσύρουν τον αριθμό του. Ας πάρουμε όμως από την αρχή τα γεγονότα.