Καλοκαίρι του 1975. Οι Lakers αποκτούν μέσω ανταλλαγής τον Kareem Abdul Jabbar. Είναι ένα πολύ σημαντικό σημείο καμπής για την ομάδα του Los Angeles, που προσπαθεί να επιστρέψει στις επιτυχίες του (πρόσφατου) παρελθόντος. Η πρώτη χρονιά του Kareem είναι φανταστική, κερδίζει το MVP αλλά οι Lakers μένουν εκτός postseason. Τα επόμενα 3 χρόνια είναι αντίστοιχα. Ο Kareem κάνει καταπληκτικές χρονιές, κερδίζει (ένα) MVP, αλλά η ομάδα δεν καταφέρνει να κάνει κάτι σπουδαίο στα playoffs. Πότε έρχεται η αλλαγή; Στο Draft του 1979.
Το LA παίζει κορώνα γράμματα την τύχη του συλλόγου, απέναντι στους Chicago Bulls. Όποιος κερδίσει θα έχει το δικαίωμα να επιλέξει τον Earvin Johnson, ένα μοναδικό ταλέντο που σίγουρα θα μπορούσε να στρίψει 180 μοίρες, όποιο franchise και να του δινόταν. Οι Lakers είναι τυχεροί, κερδίζουν το νόμισμα και μαζί και τον Magic. Η αλλαγή δεν αργεί να έρθει. Οι Lakers κερδίζουν 13 παιχνίδια περισσότερα από την προηγούμενη χρονιά, θερίζουν τους Suns και τους Sonics στα playoffs και ετοιμάζονται για τους τελικούς απέναντι στους 76ers του Julius Erving και της παρέας του. Ο μικρός είναι πολύ καλός αλλά την διαφορά μέχρι τότε την κάνει ο Kareem. Επιτέλους έχει βοήθεια και μπορεί να ξεδιπλώσει πλήρως το ταλέντο του. Εκείνη την χρονιά, κερδίζει το MVP και είναι το ξεκάθαρο 1ο βιολί στις επιτυχίες των Lakers. Στα πρώτα 5 παιχνίδια των τελικών, τους παίρνει από το χέρι και με 33,5 πόντους, 13,5 rebounds και 4,6 τάπες(!) ανά παιχνίδι τους δίνει το προβάδισμα, με 3 νίκες και 2 ήττες. Κάπου εκεί όμως, στο 5ο παιχνίδι της σειράς γυρίζει τον αστράγαλο του. Η ομάδα αντέχει την πίεση των 76ers και κερδίζει αλλά στο 6ο παιχνίδι, μέσα στην Φιλαδέλφεια, ο Kareem δεν θα είναι διαθέσιμος. Το front office της ομάδας δεν πιστεύει ότι μπορούν να κερδίσουν εκεί μέσα και έτσι δεν παίρνουν την μεθεόρτια σαμπάνια. Κανείς δεν το πιστεύει άλλωστε. Οι παίκτες, οι προπονητές. Είναι άλλωστε μια αρκετά κλειστή σειρά. Χωρίς τον Kareem δεν υπάρχουν και πολλές ελπίδες. Τότε εμφανίζεται ένα παιδάκι που μόλις έχει γίνει Draft, κάθεται στην θέση του Jabbar στο αεροπλάνο, κλείνει το μάτι στον Paul Westhead, παίρνει τον λόγο και εκστομίζει το θρυλικό: "Never fear, E.J. is here".
Στο παιχνίδι που θα ακολουθήσει μερικά 24ωρα μετά την δήλωση του Johnson, ο ίδιος θα κατέβει απέναντι στην Philadelphia ως Center. Εκείνη την μέρα, στο Spectrum της Φιλαδέλφεια, 18.276 φίλαθλοι της ομάδας, είδαν ένα αμούστακο παιδάκι να σπέρνει το χάος και να διαλύει τους αγαπημένους τους παίκτες. Ο Magic έπαιξε για 47 λεπτά, σκόραρε 42 πόντους, κατέβασε 15 rebounds, μοίρασε 7 assists και οδήγησε τους Lakers στο 1ο από τα συνολικά 5 πρωταθλήματα τους στα 80s. Όταν τελείωσε την μυθική παράσταση του, πήρε το μικρόφωνο της τηλεόρασης και απηύθυνε τον λόγο στον μεγάλο απόντα: "Μεγάλε, το έκανα για σένα! Το ξέρω ότι ο αστράγαλος σου πονάει, αλλά θέλω να σηκωθείς όρθιος και να χορέψεις!"
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου